Het eindontwerp

Concept 3 is met behulp van de kardinale methode gekozen tot eindontwerp (figuur 1). Om ervoor te zorgen dat het vluchtvoertuig zo betrouwbaar en veilig mogelijk is in het gebruik, is ervoor gekozen om geen ketting aandrijving te gebruiken. Tijdens het vluchten is door het intensieve gebruik van het voertuig de kans vrij groot dat de ketting eraf valt en omdat elke seconde telt is dit risico te groot. Daarom is in dit ontwerp het Vliegende Hollander mechanisme gebruikt. Dit ontwerp wordt aangedreven door de continu duw- en trekbeweging van de handen op de aandrijfstang. Daarnaast wordt het voertuig bestuurd met de voeten. Voor het vergroten van de stabiliteit is de voorvork onder een hoek gezet.

Het eindontwerp is verder uitgewerkt in detailtekeningen, zie figuur 2 en 3. In figuur 2 is de detailtekening van de excentriek te zien. In figuur 3 is te zien hoe de wielas is opgebouwd. Op de as van het wiel is een buis gelast, hier omheen wordt een lager geschoven die bevestigd is aan het frame. Hierdoor kan het wiel ronddraaien en blijft het frame op zijn plaats. 

  Figuur 1: Het eindontwerp.

 

Figuur 2: Detail excentriek.

Figuur 3: Detail wielas.

 

Berekeningen construeren

Het principe van een Vliegende Hollander is gebaseerd op hefbomen. De maximale duwkracht die een persoon kan leveren is volgens Visser (2014)1 77 N en voor trekken 89 N, met twee handen. Dit zijn echter waardes voor het duwen en trekken zonder het gebruiken van de romp, hierdoor zal deze maximale kracht in werkelijkheid nog hoger zijn. Met behulp van het free body diagram in onderstaande figuur is de overbrengingsverhouding van de excentriek berekend en deze bedraagt 80 mm. Zie voor de totale berekening construeren opdracht B.

  Figuur 4: Freebody diagram van de Vliegende Hollander.

 

Vervaardiging

Het vluchtvoertuig is nog onder constructie.

 

Test

Als het product vervaardigd is, zal het vluchtvoertuig getest worden tijdens een wedstijd op vrijdag 21 februari 2019. Het vluchtvoertuig legt dan een parcours af, zoals in de onderstaande afbeelding is weergegeven. De ondergrond van het parcours bestaat uit schelpen. Dit is een redelijk zachte ondergrond en bevat een lichte helling van maximaal 3%. Het parcours wordt door de bestuurder afgelegd en daarbij mag hij met zijn voeten niet op de grond komen.

Figuur 5: Plattegrond van het parcours.

 

1 - Visser, B. & Peereboom K. (2014). Tillen, kracht zetten. Pag. 14